Hoe lang ben je werkzaam bij ’t Mar?
Sinds 2022. Mijn eerste kennismaking met het restaurant was tijdens een lunch met een voormalige collega. De goede kwaliteit van het eten en de aangename sfeer maakten indruk, en ik besefte direct dat ’t Mar een mooi bedrijf is. Kort daarna heb ik contact opgenomen met de eigenaars en kreeg ik de kans hier aan de slag te gaan. In eerste instantie werkte ik samen met de bedrijfsleider, en na een jaar mocht ik de functie van restaurantmanager op mij nemen.
Waarom heb je voor de horeca gekozen?
Mijn carrière in de horeca begon op jonge leeftijd. Op 13-jarige leeftijd was ik al werkzaam in een horecagelegenheid in Elahuizen. Hoewel ik enige tijd een opleiding in de zorg heb gevolgd, merkte ik al snel dat dit niet bij mij paste. Vervolgens heb ik de SVH-opleiding gevolgd en ben ik gestart met een werk-leertraject bij ’t Plein in Joure. Daar heb ik veel ervaring opgedaan. In de loop der jaren heb ik onder andere gewerkt bij Hotel Jans en hotel-restaurant De Galamadammen en daarna heb ik een uitstapje gemaakt naar een administratieve functie. Uiteindelijk trok de horeca mij opnieuw aan en ik ben ervan overtuigd dat wie eenmaal in deze branche werkt, altijd verbonden blijft met de dynamiek ervan.
Wat zijn de voordelen van werken bij ’t Mar?
De vrijheid en het vertrouwen dat werknemers hier krijgen. De eigenaars zijn niet altijd fysiek aanwezig op de werkvloer, maar ze tonen vertrouwen en luisteren naar ideeën van medewerkers. Er wordt actief gestimuleerd om mee te denken over verbeteringen.
Zijn er ook uitdagingen?
Het opstellen van het werkrooster is een voortdurende uitdaging. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat alle medewerkers voldoende, maar niet te veel uren maken. Dit is een veelvoorkomend aspect binnen de horecabranche.
Wat zijn je plannen voor de toekomst?
Ik ben heel tevreden met mijn huidige positie en voel me hier op mijn plaats. Ik ben iemand die waarde hecht aan loyaliteit en continuïteit. Ik kijk ernaar uit om hier nog lange tijd met veel plezier te blijven werken.
